اسرار کاوش

عکس فوق تزیینی است .

جهت تشریح پاسخ کاربر گرامی : 

آیا کتیبه ها یا الواح گلی ما را به گنج می رساند ؟ 

قبل از آنکه پاسخ دوست عزیمان را بدهم در مورد اینکه چرا باید کتیبه ها را به میراث بدهیم صحبت کنیم . ایران در باستان رقیبی به نام یونان داشت . یونان که اسکندر نیز از آنجا برخاست ، در بعضی از کارها ، از ایرانیان جلوتر بودند یکی از آنها ثبت وقایع تاریخی و وجود تاریخ نگاران در یونان باستان بود .ایشان تمام اتفاقات زمان خود را ثبت میکردند و اتفاقات رقبا را نیز ، آنطور که دلشان می خواست ثبت می کردند به عنوان مثال کمبوجیه پسر کوروش کبیر را ، دیوانه می خواندند و خشایار شاه را بد قیافه و بسیار زشت می خواندند و بسیاری دیگر . از آنجا که ایرانیان شخصی چون هرودوت و ... را نداشتند و سیستم ثبت وقایع را نیز نداشتند در حال حاضر ، نمی توانند اتهامات این چنینی را که هرودوت و دوستانش از بابت حسادت و کینه ورزی با ایرانیان ، به این کشور زدند را با دلیل و مدرک پاسخ دهند . کتیبه ها بهترین دلیل و مدرک برای این مسایل و روشن شدن شبهات تاریخی است . کتیبه ها بسیار ارزشمند هستند حتی اگر به صورت سنگ قبر هم باشند نیز ،اطلاعات مفیدی به باستان شناسان می دهند .

باید خدمت شما دوست عزیز ، عرض کنم که خیر . وجود کتیبه چه روی خاک و چه در زیر خاک ، نشانه گنج نیست . در گام اول خواهش می کنم هر مدل کتیبه یا لوح سنگی یا گلی را که یافتید آن را به میراث بدهید طبق قوانین ایران ، شما اگر به طور غیر عمد و نا خواسته ( لزومی ندارد بگویید که گشتم و پیدا کردم )  به آثار باستانی یا الواح و .... برسید و آن را تحویل میراث بدهید میراث فرهنگی موظف است معادل دو برابر ارزش ریالی آن را و همینطور حق الکشف شما را بپردازد . این کار دو طرفه سود است . هم شما به پول می رسید و هم آثار باستانی و پیشینه کشور حفظ می شود . 

حال در خصوص خود کتیبه یا سنگ نبشته و یا الواح گلی باید عرض کنم که ، کشور عزیزمان ، در دوره های مختلف ، استفاده های مختلفی نیز از کتیبه ها داشتند که برخی به اختصار بیان می شود . 

در پیش از تشکیل هخامنشیان ، الواح و سنگ نبشته هایی بر روی مقابر و مزار پادشاهان محلی ( مثل ماد ها ) ، بزرگان و دلاوران زمان ، قرار می دادند که جایگاه فرد و همچنین برخی از کارهای بزرگ او را ثبت کرده بودند . در این دوره ، کتیبه ها بر روی قبور و مزارها جای می گرفت . البته از دید گنج و دفینه هم برای جویندگان ، خالی از فایده نیست همه سازه های این دوره زمخت و بد تراش هستند و زیبایی ندارند . شمشیرهای صاف و بی کیفیت و سپرهای بد قواره و بزرگ ، مربوط به این دوره است  . طلا هنوز وجود نداشت . این وسایل ارزش تاریخی دارند .

در زمان هخامنشیان ، وقتی ساختار حکومتی و پادشاهی دایر شد نیاز به ثبت وقایع و تاریخ نویسی بیشتر احساس شد . کتیبه داریوش و منشور کوروش و .... از این قبیل اند . در این کتیبه ها نیز بیشتر به ثبت وقایع و جنگها و معرفی و تاجگذاری سلاطین پرداخته شده است . کتیبه ها مختص سلاطین بوده و حتی ساتراپ ها نیز دارای کتیبه نبودند . در این دوره بین کتیبه و گنج ارتباطی نیست . البته بر روی تابوت برخی ساتراپها ( مانند همان مقبره جعلی و ساختگی ای که به نام داریوش سوم معروف شده و حدس بر آن است که حدود پنج تن طلا خارج شده ) خطوط و نوشته هایی است که به شرح حال فرد مدفون و موقعیت اجتماعی وی می پردازد ولی این نوشته ها به گنج و دفینه ارتباطی ندارد . این نوشته ها مفهوم دیگری دارد و هدایا نیز با نشانه های دیگری ، رمز گشایی می شود .

در دوره های بعد هم به همین ترتیب بوده یعنی کتیبه ها عمومی تر شده اند و به جز سلاطین ، افراد با نفوذ و مذهبی نیز دارای کتیبه بودند . ولی بین نوشته های کتیبه و هدایا هیچ ارتباطی وجود ندارد . بسیار دیده می شود که کتیبه موجود است ولی در مزار فرد ، فقط یک شمشیر بوده است . بر عکس نیز صادق است . در هر حال ارتباطی بین نوشته های کتیبه و گنج نیست کتیبه ها اطلاعات دیگری به ما می دهند که برای باستان شناسان بسیار ارزشمند است . 

ولی جایی که کتیبه باشد یعنی فرد مهمی آرمیده و این می تواند کلید و یا سر نخ باشد .

کتیبه ها با خط های گوناگون در ایران یافت شده از اورخون و باحمی گرفته تا پارسی و پهلوی و عربی

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: